کارآفرینی نقش حیاتی در پیشبرد توسعه اقتصادی و ارتقای سطح زندگی افراد جامعه ایفا میکند. ترویج کارآفرینی میان دانشآموختگان دانشگاهی، در ایجاد اشتغال و کاهش معضل بیکاری میتواند بسیار اثرگذار باشد. یکی از عواملی که بهشدت با پیشبینی رفتار کارآفرینانه مرتبط است، قصد کارآفرینی است. از اینرو این پژوهش با هدف شناسایی نقش عوامل زمینهای در شکلگیری قصد کارآفرینانه دانشجویان کشاورزی در نظام آموزش عالی ایران بر اساس تئوری رفتار برنامهریزیشده انجام پذیرفت. برای این منظور اثر سه متغیر مهم زمینهای، یعنی حمایت دانشگاهی درک شده، حمایت دولتی درک شده و حمایت محیطی درک شده بر قصد کارآفرینانه دانشجویان در نظام آموزش عالی کشاورزی ایران مورد بررسی قرار گرفت. نمونۀ آماری پژوهش شامل 455 نفر از دانشجویان سال چهارم دوره کارشناسی رشتههای کشاورزی در نظام آموزش عالی ایران بودند که به روش نمونهگیری چندمرحلهای از 9 دانشگاه کشور انتخاب شدند. نتایج پژوهش نشان داد که متغیرهای نگرش نسبت به کارآفرینی، هنجارهای ذهنی، کنترل رفتاری درکشده و همچنین، حمایت دانشگاهی درکشده و حمایت محیطی درکشده تأثیر مثبت و معناداری بر قصد کارآفرینانه دانشجویان کشاورزی در نظام آموزش عالی ایران داشتند؛ ولی تأثیر حمایت دولتی درکشده بر قصد کارآفرینانه دانشجویان تأیید نشد. یافتههای این پژوهش دستاوردهای نظری و کاربردی مناسبی برای کمک به سیاستگذاران، برنامهریزان و آموزشگران نظام آموزش عالی کشاورزی ایران در جهت ترویج کارآفرینی در بین دانشجویان به همراه دارد.
شیری, نعمت اله, میرک زاده, علی اصغر, & زرافشانی, کیومرث. (1402). مفهومپردازی عوامل زمینهای قصد کارآفرینانه در نظام آموزش عالی ایران. آموزش و مدیریت کارآفرینی, 2(4), 42-25. doi: 10.22126/eme.2023.2495
MLA
نعمت اله شیری; علی اصغر میرک زاده; کیومرث زرافشانی. "مفهومپردازی عوامل زمینهای قصد کارآفرینانه در نظام آموزش عالی ایران". آموزش و مدیریت کارآفرینی, 2, 4, 1402, 42-25. doi: 10.22126/eme.2023.2495
HARVARD
شیری, نعمت اله, میرک زاده, علی اصغر, زرافشانی, کیومرث. (1402). 'مفهومپردازی عوامل زمینهای قصد کارآفرینانه در نظام آموزش عالی ایران', آموزش و مدیریت کارآفرینی, 2(4), pp. 42-25. doi: 10.22126/eme.2023.2495
VANCOUVER
شیری, نعمت اله, میرک زاده, علی اصغر, زرافشانی, کیومرث. مفهومپردازی عوامل زمینهای قصد کارآفرینانه در نظام آموزش عالی ایران. آموزش و مدیریت کارآفرینی, 1402; 2(4): 42-25. doi: 10.22126/eme.2023.2495